- bir şiir -2- ..

...

bir aşktan diğerine kaç saate gidiliyordu
soyulur muydu kabuğu hayatın
yoksa bütün vitamini kabuğunda mıydı?

yağmur şehre bir yağdı
ben ağladım

ben ençok seni götürdüm giderken
aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları
yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı
ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi
benim sevmeye engel evcil acılarım vardı

ben yağmur ağladım bir şehre yağdı
ben şehre ağladım bir yağmur yağdı
ben bir ağladım şehre yağmur yağdı

ben...
yağmur...
ağladım...

yılmaz erdoğan ~ yağdıkça

.. bir söz -8- ..

ve hayat devam eder düşe düşe,
tutunacak dal olmasa da..

Allah akıl, sabır versin inşallah.

Çoğul Eksikliğim

Çoğul bir eksikliksin sen

Bende olmadığını görenler

İkinci tekil şahıs sanırlar seni

Ve onlara göre sadece sen yoksundur

Oysa seninle beraber baharda gitmiştir

Gün yerini geceye bırakmış

Gözler yaş yerine kan damlatmıştır.

Görmezler bunu

Çoğul yalnızlıklarımı anlamazlar

Hep aptala yatan onlar olur

Acılara yatan ben.

Acıyla yatan sancıyla kalkarmış ya

Şimdi Çok iyi anlıyorum

Yüreğime bir bıcak gibi saplanan

O inceden inceye canımı yakan

Adı sensizlik olan sancıyı.

Ne kadar sensizim şimdi

Ya da ne kadar bensiz

Sahi sen hiç kendinsiz kaldın mı

Kendinle başbaşa

Ve bir o kadar çaresiz.

Ben kaldım.

Kala kaldım gidişinle

Kıpırdıyamadım

Konuşamadım.

Susamadım.

.. bir şiir ..

dağınık..

ben..işte ben..
daha ne olsun,
nasıl diyeyim sana?
nasıl anlatayım kendimi?
pasaklıyım mesela, dağınık..hep dağınık..
beni dağıtacak sevdaları bulmam bundan belki.
belki bundan iflah olmaz bir gönül adamıyım.
aşık oldu mu, en çok kendisinin aşık olduğunu düşünecek kadar;
çocuksu aptallıktayım..
dağınık..
ruhu, beyni, mekanı,
her yeri dağınık,öyle biriyim.
yalancıyım, kendimi kandıracak kadar yalancı.
hiçbir hayalim yok,
olmadı,
olmayacakta.
asabiyim, sabırsızım,
ama en çok da dağınığım ben.
ruhu..
beyni..
mekanı..
her yeri dağınık..
öylesine yaşıyorum,
öylesine..
öyle.

~ alıntıdır.. ~